دیواره بزرگ مرجانی ؛ بزرگترین صخره مرجانی در استرالیا
دیواره بزرگ مرجانی ؛ بزرگترین صخره مرجانی در استرالیا
سد یا دیواره بزرگ مرجانی - Great Barrier Reef جزو عجایب هفتگانه طبیعی دنیا است. اکنون تصاویر این صخره مرجانی عظیم را مشاهده کرده و به دلیل محبوبیتش پی خواهیم برد.
در مطلب عجایب هفتگانه طبیعی دریافتیم یکی از آن‌ها بزرگترین صخره مرجانی دنیا به شمار می‌رود. این صخره به اندازه‌ای بزرگ است که فضانوردان حتی از فضا نیز می‌توانند آن را مشاهده کنند! این بخش زیبا از کره زمین از حدود هزاران سال پیش محل زندگی بی‌شمار موجود آبزی مختلف بوده، اما گرم شدن کره زمین علاوه بر مرجان‌ها، زندگی این جانوران را نیز در معرض نابودی قرار داده است.
پیشنهاد می‌کنیم اگر به یکی از شهرهای استان کوئینزلند استرالیا سفر کردید، حتما دیدن این سد بزرگ متشکل از صخره‌هایی پوشیده شده با مرجان‌ها را جزوی از برنامه خود قرار بدهید. هر چه باشد، دیواره مرجانی بزرگ را به عنوان نماد کوئینزلند می‌شناسند.
نه تنها برای این استان، بلکه برای کل کشور استرالیا Great Barrier Reef از جمله مهمترین جاذبه‌های گردشگری است. با اطلاع از عظمت این دیواره، به دلیل محبوبیت زیادش پی خواهید برد. گفتنی است گردشگران برای دیدن این جاذبه طبیعی بی‌نظیر اغلب به یکی از شهرهای تانزویل، کنز و مکای می‌روند.
اطلاعاتی کلی درباره دیواره بزرگ مرجانی
همانطور که از نام Great Barrier Reef پیداست یک دیواره متشکل از تعداد زیادی صخره در دل اقیانوس آرام است. این دیوار از حدود 2500 صخره تشکیل شده و نزدیک به 900 جزیره را در خود جای داده است. فقط 6 درصد صخره‌ها با مرجان‌ها پوشیده شده‌اند، اما همچنان جزو عناصر اصلی دیواره بزرگ به شمار می‌روند. این مرجان‌ها پناهگاهی برای موجودات آبزی کوچک و منبع تغذیه‌ای برای جانوران بزرگتر هستند.
دیوار مرجانی استرالیا در مجموع چیزی حدود 2300 کیلومتر طول دارد! صخره‌ها از آب‌های هاروی بی در کویینزلند تا زیر پایین کشور پاپوآ گینه نو کشیده شده و گستره زیادی دارند. با وجود ابعاد بسیار عظیم این شگفتی طبیعی، زمان چندان زیادی از پیدایش آن نمی‌گذرد. محققان عمر دیواره بزرگ مرجانی را بین 6 الی 8 هزار سال تخمین زده و تصور می‌کنند شکل‌گیری بعد از آخرین عصر یخ آغاز شده است. در سال 1981 سد مرجانی بزرگ استرالیا در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد.
از مرجان‌ها چه می‌دانید؟
مرجان‌ها برخلاف تصور بسیاری کاشته نشده و موجوداتی بی‌حرکت محسوب می‌شوند. مرجان‌ها برای ادامه حیات به جلبک‌ها نیاز دارند. در حالت کلی آن‌ها را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد. گروهی از مرجان‌ها سخت نام داشته و کاربردشان ایجاد پایداری در اکوسیستم‌های زیرآبی است. نوع دوم مرجان نرم بوده و با تغییر جریان‌های اقیانوسی خم و راست می‌شوند. ایجاد نورهایی درخشان روی سطح آب مزیت وجود آن‌ها در یک اکوسیستم است.
اگر دمای آب حتی برای 1 درجه سانتیگراد به صورت مداوم در حال تغییر باشد، سبب اعمال یک نوع فشار روی مرجان‌ها خواهد شد. این موضوع درباره دیواره بزرگ مرجانی نیز صدق می‌کند. در ادامه آن‌ها یک نوع سم از خود تولید می‌کنند، سمی که جلبک‌ها را از مرجان‌ها دور می‌کند. از طرفی رنگی شدن مرجان‌ها مدیون جلبک‌ها است، در نتیجه با جدا شدنشان، رنگ مرجان‌ها سفید خواهد شد. بازگشت این موجودات به وضعیت عادی غیر ممکن نیست، اما در صورت باقی ماندن در این حالت برای حدود دو سال، احتمال از بین رفتنشان وجود دارد.
بد نیست بدانید غذای حدود 9 درصد آبزیانی که در اطراف محیط بسیار گسترده دیواره بزرگ مرجانی استرالیا زندگی می‌کنند، همین مرجان‌ها است. از طرفی 65 درصد آن‌ها زندگی داخل یا در اطراف مرجان‌ها را ترجیح می‌دهند. به همین دلیل وجودشان برای ادامه بقای اکوسیستم بسیار ضروری و حائز اهمیت است.
سال 2012 دانشمندان اعلام کردن حجم مرجان‌های Great Barrier Reef طی 27 سال قبل نصف شده است! افزایش جمعیت ستاره‌های دریایی و وزش طوفان‌های شدید در منطقه مهمترین دلیل کاهش آن‌ها ذکر شد. البته در صورت کنترل ستاره‌ها دریایی امکان بازگشت وجود داشته و مرجان‌ها خود را ترمیم خواهند کرد.
چهار سال بعد و در سال 2016 مشخص شد 30 درصد مرجان‌ها سفید شده‌اند. یک سال بعد 20 درصد دیگر به این میزان افزوده شد! گرم شدن آب در نتیجه افزایش دمای کره زمین، درخشش بیش از اندازه نور آفتاب، آلودگی‌های اسیدی و شیمیایی علاوه بر تخریب‌های صورت گرفته به دست گردشگران از جمله مهمترین دلایل بروز این مشکل محسوب می‌شوند. پیش‌بینی شده باز هم بخش‌های بیشتری از مرجان‌های دیواره بزرگ مرجانی طی سال‌های آتی سفید خواهند شد.
تاریخچه‌ای از دیواره بزرگ مرجانی
وقتی سطح آب‌های دریای اطراف سواحل استرالیا بعد از آخرین عصر یخبندان رفته رفته بالا آمد، شکل‌گیری سد مرجانی بزرگ آغاز شد. بعد از آب شدن یخچال‌های طبیعی که در طول عصر یخ ایجاد شده بودند، مناطق ساحلی اطراف شمال شرقی کشور استرالیا کنونی زیر آب فرو رفت. البته بخش‌هایی بالای آب مانده و در نتیجه یک سری جزیره ایجاد شد.
گرم و کم عمق بودن ناحیه زمینه را برای رشد مرجان‌ها در حاشیه و اطراف جزیره‌ها فراهم کرد. با کاهش عمق آب‌ها مرجان‌ها بیشتر به سمت بالا رشد کرده و بخش‌های باقی مانده از آب‌سنگ به طور مستقیم در معرض نور آفتاب قرار گرفتند. با وجود افزایش ابعاد آب‌سنگ‌ها، آن‌ها هیچوقت با یکدیگر ادغام نشدند. به همین دلیل اکنون هزاران آب‌سنگ جدا از یکدیگر، تعداد زیادی جزیره مرجانی را شکل داده‌اند. قدمت برخی از این سنگ‌ها به حدود 600 هزار سال پیش برمی‌گردد.